Eerder stond in de Volkskrant dat de huizenprijzen de pan uit rijzen, waardoor een koopwoning buiten het bereik ligt voor steeds meer mensen. De prijzen van nieuwbouwwoningen spannen de kroon met voor het zesde kwartaal op rij een prijsstijging, aldus het CBS. Een teruglopende vraag naar nieuwe huizen is een logische reactie. Afgelopen jaar werden minder nieuwbouwvergunningen verstrekt. Een patstelling lijkt bereikt.
De NVM wijt de prijsstijging van nieuwbouwwoningen o.a. hoge grond- en bouwkosten. Ondanks die stijgende kosten is de bouw van grote huizen (150-200 m2), gegroeid met 123 procent, leert een onderzoek van het Kadaster vorig jaar, in opdracht van Cobouw. Terwijl de bouw van huizen voor Jan Modaal (75-100 m2) flink is teruggelopen. Daardoor kan de gemiddelde Nederlander geen kant op.
“Dan sta ik op straat”
Neem de situatie van Lisette (24) die met haar vriend gedwongen inwoont bij haar zieke moeder in een eengezinswoning in Almere. Haar moeder heeft een urgentie voor een een gelijkvloerse woning. Lisettes salaris is te hoog voor een sociale huurwoning, een vrije-sectorwoning van ongeveer 90 vierkante meter kost gauw ruim 60 procent van haar salaris. ‘Een te hoge woonlast in verhouding tot het inkomen kan snel leiden tot financiële problemen’, meldt het Nibud bezorgd op haar website. Een woning huren is voor Lisette niet verstandig, kopen is lastig. De Almeerse kan, met haar partner, net 200 duizend euro lenen. Er komen weinig woningen van 75-90 m2 op de markt in Almere en die worden gemiddeld voor een hoger bedrag verkocht. Lisette: ‘Zodra mijn moeder een woning krijgt, sta ik op straat.’
FOMO (fear of missing out)
“Ik pleit er dan ook voor om meer huizen in het middensegment te bouwen in plaats van steeds grotere woningen,” zegt Shanna Hillebrand van Hillebrand Verhuizingen & Transport. Er kunnen meer woningen op dezelfde hoeveelheid grond gebouwd worden. Zo kan er een belangrijke stap worden gemaakt in het oplossen van het woningtekort en worden huizen betaalbaarder. Huizen worden steeds groter, maar de vraag is of die echt nodig zijn. Mensen hebben op grote schaal last van FOMO als het aankomt op spullen. Men houdt angstvallig vast aan hun bezittingen of koopt steeds meer bij, in de hoop gelukkig(er) te worden. Het zijn juist die spullen die ons massaal dwars zitten. “Ik zie dit dagelijks terug in de praktijk. Mensen zien er enorm tegenop om al die spullen te moeten uitzoeken, inpakken en verhuizen. Hun FOMO leidt tot een hoop ballast, waar ze moeilijk vanaf komen,” vult Hillebrand aan. Een klein(er) huis dwingt je selectief om te gaan met spullen. Wat je niet kunt bewaren, gooi je vanzelf weg of schaf je niet aan. Ik spreek uit ervaring,” zegt de Almeerse onderneemster.
Generatiewonen
Dat het middensegment ‘vergeten’ wordt, komt doordat projectontwikkelaars en beleggers zich focussen, vanwege het hoge rendement, op kleine woningen voor eenpersoonshuishoudens. Daarnaast dwingt de nieuwe Woningwet wooncorporaties zich te richten op kleine, betaalbare woningen voor mensen met een beperkt budget. De grote huizen die worden gebouwd, worden ook nog eens steeds groter. De vergrijzing en FOMO van onze samenleving lijken hiervan de aanstichters. Lisette valt zo tussen wal en schip. Zonder drastische veranderingen op de woningmarkt, gaat Nederland terug naar de tijd waarin generatiewonen gemeengoed was.
Shanna Hillebrand is vennoot en manager bij Hillebrand Verhuizingen & Transport
